A brand of
Wegzakken
Omschrijving
Te langzame verdamping van oplosmiddelresten uit een recent gespoten laklaag. Daardoor ontstaan grote, ‘teruggezakte’ lakoppervlakken, wat tot een verminderde glans (sluier) kan leiden en bij overgangen ook als randaftekening zichtbaar wordt. (zie "Randaftekening”).
Oorzaken
- Te korte droogtijd en / of te dikke laag grondmateriaal; ook kan de totale lakopbouw te dik zijn.
- Te dunne of ontbrekende isolatie van de geplamuurde plekken.
- Het opzwellen van een oplosmiddelgevoelige ondergrond.
- Verkeerde dosering van de verharder voor plamuur of grondmateriaal.
- Verkeerde lakopbouw bij TPA-lakprocédé.
Weggezakte plamuurplek, afbeelding op ware grootte
Weggezakte plek, afbeelding op ware grootte
Preventie
- Aanbevolen laagdikten en droogtijden aanhouden. Droging met infraroodapparatuur voorkomt wegzakverschijnselen, omdat dan eerst de onderste lagen worden verhit.
- Een isolatielaag aanbrengen die dik genoeg is (ongeveer 50 μm).
- Vóór het aanbrengen van de lak een oplosmiddeltest met acryl- of nitroverdunning uitvoeren. Randen en oppervlakken fijner uitschuren (bij plamuren: van P80 / P150), grondmateriaal P240 - zie ook de technische informatie). Oude laklagen die zouden kunnen opzwellen niet plamuren (onbewerkte metaalrand vrij laten). Grondmateriaal in dunne spuitgangen aanbrengen met lange uitdamptijden (isoleren). Product met minder oplossend vermogen gebruiken (bijvoorbeeld watergedragen grondmateriaal).
- Voorgeschreven mengverhouding aanhouden.
Herstel
De beschadigde plekken vlak doorschuren. Opnieuw behandelen met geschikte grondmaterialen en / of aflak.